Na dworze szaro, smutno i…. zimno. Dzień krótki.. i czasem marzy się aby … obudzić się wiosną. Jest nawet takie powiedzenie: „aby do wiosny”. To o czym możemy tylko pomarzyć to niektórzy tak już mają.
Niektóre zwierzęta stałocieplne w okresie zimowym zapadają w fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, który objawia się okresowym spowolnieniem procesów życiowych takich jak: spowolnienie akcji serca; metabolizmu; oddychania; akcji mózgu, spadek temperatury ciała, obniżenia pobudliwości nerwowej. Stan ten trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, może być ciągły lub z krótkimi przerwami a poprzedzony jest gromadzeniem tkanki tłuszczowej w organizmie lub robieniem zapasów pokarmu w gnieździe oraz zmianami w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych.
Przykładowe zwierzęta stałocieplne zapadające w sen zimowy:
niedźwiedź brunatny, jeż, nietoperze, borsuk, suseł.
To tylko kilka przedstawicieli zwierząt które zapadają w sen zimowy i wszystkie są ssakami. Poza nimi na zimę zasypiają jeszcze: popielice, koszatki, świstaki, bobaki, chomiki i kilka innych.
W stan hibernacji naturalnej zapadają również zwierzęta zmiennocieplne: owady, pająki, węże a także płazy i gady